Henryk Jarosiewicz

Celem artykułu jest dyskusja nad wskazaniami do pracy nad sobą, jakie zawarł M. Kreutz w pracy "Kształcenie charakteru" (2007).
Zalecenia te omówiono w szerszym kontekście wychowania rozumianego jako formacja woli. Zwracamy uwagę, że sprowadzenie kształcenia charakteru wyłącznie do racjonalnego kierowania postępowaniem prowadzi do nieuzasadnionego wykluczenia woli jako właściwego tylko osobie ludzkiej dynamizmu działania.

Zawartość:

Empiryczne postawienie „kwestii charakteru” przez M. Kreutza
Postulat empiryzmu. Dwie odmiany empiryzmu
Wola w ujęciu Kreutza
Dynamiczna koncepcja charakteru
Wnioski praktyczne
Zasady psychologii woli
Zastrzeżenia

Więcej informacji na stronie internetowej www.cywilizacja.pl