Wanda Półtawska

Zapis wykładu Pani Profesor nt. istoty duchowości kobiety, widzianej jako "strażniczka życia"
Wstęp
Niejednokrotnie proszono mnie o wykład na temat kobiety, jej zadań, powołania
— roli w rodzinie i społeczeństwie itp. Takie tematy można by mnożyć niemal w
nieskończoność. Tym razem chciałabym więc podzielić się, u schyłku życia, moim
doświadczeniem. Zajmowałam się różnymi kobietami. Pracowałam z kobietami i dla
kobiet, prowadziłam poradnię dla młodych dziewcząt, dla matek samotnych, dla mężatek,
dla samotnych kobiet, zajmowałam się starymi, chorymi, wdowami, kobietami
porzuconymi i kochanymi , zakonnicami — słowem kobietami w różnym wieku, różnej
sytuacji życiowej; i mogłabym zrobić coś w rodzaju bilansu, podsumować wyniki tych
doświadczeń. Mam ochotę, właśnie jako podsumowanie, powtórzyć to, co powiedział
do naszej klasy w szkole (sióstr urszulanek w Lublinie) nasz wspaniały katecheta,
ksiądz profesor Florian Krasuski. Stanął w drzwiach klasy i przyglądając się rozkrzyczanej
grupie dziesięcio- czy dwunastoletnich dziewczynek rzekł, kiwając głową:
„dziewczynki, dziewczynki, coś wam powiem, a zapamiętajcie to na całe życie —
pamiętajcie, że kobiecie to trudniej być człowiekiem”.